Uitspraken tuchtcollege met redactioneel commentaar

Patiënte, een veertiger, gebruikt wekelijks veertig ampullen morfine vanwege chronische pijnklachten. Twee dagen nadat ze haar wekelijkse dosis heeft gekregen, belt ze de huisarts voor tien extra ampullen. Ze doorloopt op dat moment een onderzoekstraject bij een mdl-arts vanwege de pijnklachten. De huisarts weigert de extra ampullen voor te schrijven – na overleg met zijn collega-huisarts van de duo­praktijk bij wie patiënte meestal komt – maar licht zijn besluit niet toe. Daardoor ‘voelde’ patiënte ‘zich aan haar lot over­gelaten’, verklaart ze aan het Regionaal Tuchtcollege (RTG) in Amsterdam.

Op 26-jarige leeftijd wordt klaagster onwel in de sportschool en komt zij via de huisartsenpost bij de Spoedeisende Hulp terecht. Op de SEH ziet een basisarts haar, onder ­telefonische supervisie van de dienst­doende neuroloog. Klaagster heeft moeite met de aansturing van haar rechter­lichaamshelft, een veranderde spraak, hoofdpijn, foto­fobie, fonofobie, en heeft overgegeven. Een jaar eerder heeft zij zich elders gepresenteerd met een vermoedelijke eerste migraine­aanval

Een patiënt klaagt haar voormalig huisarts aan, omdat die de Raad voor de Kinderbescherming medische informatie over haar heeft gegeven. De raad deed onderzoek naar de 10-jarige dochter van de patiënt, de moeder, wegens de scheiding van de ouders. Het doel van de raad was om een hoofdverblijfplaats vast te stellen voor de minderjarige dochter. De raad nam telefonisch contact op met de huisarts van de dochter om te vragen naar ‘de zorgen over de dochter en haar opvoedingsomgeving’.

Het Centraal Tuchtcollege heeft de inschrijving in het BIG-register van een huisarts uit Brunssum doorgehaald vanwege seksueel grensoverschrijdend gedrag. Ook is hem een verbod tot herinschrijving opgelegd. In augustus 2023 verklaarde het regionaal tuchtcollege de klacht van dezelfde patiënt nog ongegrond.

Bij ziekenhuisjuristen bestaat een zekere weerstand tegen het betuigen van spijt na een incident. Maar wanneer slachtoffers oprechte excuses krijgen, hebben zij juist minder behoefte om verhaal te halen, betoogt voormalig gynaecoloog Hans Brölmann.

Tijdens een vasectomie probeert een uroloog een 29-jarige ­patiënt met ‘smalltalk’ op zijn gemak te stellen. Hiermee bereikt ze echter het tegenovergestelde. De patiënt zegt zich ongemakkelijk en vernederd te hebben gevoeld door de ­uitlatingen van de uroloog. Zo sprak de uroloog over de lingerie van haar dochters en ongemakkelijke situaties met haar kinderen als zij seks heeft met haar echtgenoot.

Het is niet uit te sluiten dat Nederlandse artsen het risico lopen op een tuchtmaatregel als zij de wet overtreden bij klimaatdemonstraties. Dat zegt hoogleraar gezondheidsrecht Johan Legemaate in reactie op de schorsing van een Engelse huisarts die de wet overtrad bij klimaatacties.

Opnieuw oordeelt een regionaal tuchtcollege (RTG) dat een arts zich (seksueel) grensoverschrijdend gedroeg tegenover een ondergeschikte. Toch legt het geen maatregel op.

Een basisarts op een ­consultatiebureau maakt zich in december 2022 zorgen over de ­ontwikkeling van een jongetje van 11 maanden. Hij blijft wat achter in zijn groei en ontwikkeling en lijkt wat minder goed (oog)contact te maken. Ze wil het kind doorverwijzen naar een kinderarts, maar als ze daarover belt met de ouders vergroot ze haar zorgen dusdanig dat zij de indruk krijgen dat er iets ernstig mis is met hun zoontje en er in de kerstvakantie iets ergs met hem kan gebeuren.

‘Deze hele gang van zaken en houding van de arts is een arts onwaardig’, concludeert het regionaal tuchtcollege in een zaak tegen een arts. Deze arts heeft een eigen bedrijf in de arbogeneeskunde, en begeleidt zelf ook cliënten, onder supervisie van een bedrijfsarts.

Bij een destijds ongeveer 39-jarige patiënt worden in 2013 de eierstokken en eileiders preventief verwijderd. De ingreep verloopt moeizaam als gevolg van uitgebreide verklevingen door endometriose en uiteindelijk is een tweede operatie nodig. De aanleiding voor de operatie is een BRCA-mutatie die mogelijk een verhoogd risico op borst- en eierstokkanker veroorzaakt. De patiënt heeft op 28-jarige leeftijd al borstkanker gehad. De mutatie is een jaar of drie eerder naar voren gekomen bij genetisch onderzoek.

De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) moet een rapport over een melding van een aios over grensoverschrijdend gedrag van een internist intrekken, of opnieuw doen. De inspectierapporten over de meldingen van twee patiënten en drie coassistenten houden wel stand, oordeelt de voorzieningenrechter in een kort geding.

‘Verkeerde behandeling uitgevoerd’, noteert de physician assistant tijdens een oogcontrole bij patiënte, een vijftiger. Ze had een maand eerder een laserbehandeling ondergaan vanwege ‘storende nastaar’ in het rechter­oog. De beklaagde oogarts blijkt haar echter behandeld te hebben voor glaucoom (YAG-PI).

Een huisarts levert sinds 1993 de huisartsenzorg op een woonlocatie voor mensen met een (ernstige) verstandelijke beperking. In 2016 is de samenwerking tussen de huisarts en de instelling vastgelegd in een schriftelijke overeenkomst, met een opzegtermijn van drie maanden. Iets meer dan drie maanden voor hij per 1 april 2020 met pensioen gaat, zegt de huisarts de overeenkomst met de instelling op.

De patiënt die een klacht indient heeft zodanige medische problemen dat ze niet zelf naar de huisartsenpraktijk kan komen, en afhankelijk is van bellen of mailen. Toen haar voormalige huisarts met pensioen ging, namen twee andere huisartsen de praktijk kortdurend over, waarna de betreffende huisarts praktijkhouder is geworden.

Opnieuw is bij het tuchtcollege een klacht ingediend over grensoverschrijdend gedrag van een arts tegenover een collega. Tijdens een zitting bij het Regionaal Tuchtcollege Amsterdam op 9 april klaagde een physician assistant (PA) een neurochirurg aan voor grensoverschrijdend gedrag en intimidatie op de werkvloer.

Een 91-jarige vrouw heeft al twee weken last van onder meer hoofdpijn, koorts, pijn in de romp, benauwdheid, hoesten en extreme vermoeidheid. Een bloedonderzoek wijst uit dat de patiënt een D-dimeer­waarde van 5373 heeft, terwijl de normaalwaarde minder dan 900 is. Volgens de richtlijnen wordt dan direct doorverwezen naar een internist of longarts, omdat er sprake kan zijn van een longembolie. Maar de huisarts in deze tuchtzaak doet dat niet.

Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden bevestigt in hoger beroep het oordeel van de voorzieningenrechter. Namelijk dat de beruchte website zwartelijstartsen.nl terecht offline moest.

Het gerechtshof heeft een Brunssumse huisarts veroordeeld tot een gevangenisstraf van zeven jaar en een beroepsverbod van veertien jaar. Hij heeft vier van zijn patiënten verkracht tijdens lichamelijk onderzoek.

‘Deze uitspraak vergt een zorgvuldige herformulering van de hier neergezette jurisprudentie. Want die wijkt af van de rechtsregel’, reageert huisarts en jurist Roelf Norg op de uitspraak van het Centraal Tuchtcollege (CTG). ‘Helaas is beroep niet meer mogelijk.’

Een patiënt verblijft sinds mei 2022 in een verpleeghuis vanwege dementie. Een verpleegkundig specialist is haar regiebehandelaar en de specialist ouderengeneeskunde – over wie deze uitspraak gaat – is haar intervisor. Vanaf oktober 2022 is de patiënt steeds onrustiger, slaapt nauwelijks, is geagiteerd en heeft steeds vaker woedeaanvallen en decorumverlies. De ­specialist ouderengeneeskunde schrijft haar daarom op 17 oktober risperidon voor.

De internist die tijdelijk geschorst is vanwege seksueel grensoverschrijdend gedrag richting drie vrouwelijke coassistenten lijkt toch meer op zijn kerfstok te hebben. Via een kort geding wil hij de IGJ dwingen om de rapporten hierover in te trekken.

Een 75-jarige man loopt na een val op zijn elleboog een humerusfractuur op. In het ziekenhuis beoordeelt een anios, die sinds vier maanden op de afdeling Orthopedie werkt, in overleg met zijn supervisor de röntgenfoto en de CT-scan.

Huisarts Rob Elens schreef in coronatijd offlabel middelen voor, iets waar oud-minister Hugo de Jonge zich mee bemoeide. Het Centraal Tuchtcollege tikte De Jonge op de vingers. Maar is er nu ook duidelijkheid over het voorschrijven van medicatie buiten de richtlijnen om?

‘Vlug! Nooit meer terugkomen bij mij! Nooit meer!’ Daarmee eindigt een consult van een 70-jarige huisarts met de moeder van een zoon met gedragsproblemen – beiden zijn patiënt bij de huisarts. Aan dit consult ging een spoedverwijzing voor de zoon naar een ggz-instelling vooraf. Nadat de huisarts op verzoek van de instelling telefonisch aanvullende informatie verstrekt, besluit de instelling de jongen niet in behandeling te nemen.