Actuele uitspraken

Klager is door de bedrijfsarts volledig arbeidsongeschikt verklaard, terwijl klager van mening is dat hij beter gemeld kon worden. De klacht gaat over het advies van de bedrijfsarts, de totstandkoming daarvan en de terugkoppeling naar de werkgever. Daarnaast is klager ontevreden over de aanvraag van een second opinion.

Klager verwijt de bedrijfsarts dat hij in zijn zorgplicht in het kader van de (verzuim)begeleiding van klager ernstig is tekortgeschoten. Het college oordeelt dat de bedrijfsarts niet heeft gehandeld conform de voor hem geldende beroepsnormen (de NVAB-richtlijn Conflicten in de werksituatie en de STECR-werkwijzer), er geen sprake is geweest van een medische beoordeling (daarvan is in ieder geval geen verslaglegging), een conflictdiagnose ontbreekt en de door de bedrijfsarts voorgestelde interventie onder de maat is.

Klaagster dient een klacht in tegen een huisarts namens haar overleden moeder (patiënte), een 93-jarige vrouw die verward en onrustig was na een val. De huisarts besloot patiënte naar het ziekenhuis te sturen voor een beoordeling door een geriater. Toen de geriater niet direct bereikbaar was, keerde de ­huisarts terug naar de praktijk, terwijl de patiënte thuis nog op de grond lag.

Een kaakchirurg heeft bij klaagster een operatie uitgevoerd om haar gezicht te vervrouwelijken (facial feminization surgery). Klaagster verwijt de kaakchirurg dat zij haar niet goed heeft geïnformeerd over het risico op een beschadiging van de zenuw. In het dossier is wel genoteerd dat algemeen is gesproken over complicaties, waaronder nervusletsel.

Klacht tegen arts/klachtenbehandelaar individuele medische advisering bij de Dienst Justitiële Inrichtingen (IMA-DJI). Klager zat in een penitentiaire inrichting (p.i.) en klaagde daar over de zorg door de p.i.-zorgverleners. De arts heeft die klacht beoordeeld. Klager vindt dat de arts als klachtenbehandelaar is tekortgeschoten bij die klachtbehandeling. Hij dient een klacht in bij het regionaal tuchtcollege. Dat is van oordeel dat het handelen van de arts niet onder de eerste of tweede tuchtnorm valt.

Een 12-jarig meisje wordt met een ambulance – samen met haar moeder – naar het ziekenhuis gebracht. Het broertje van het meisje zou op haar rug zijn gesprongen. De SEH-arts vermoedt een mogelijk onveilige thuissituatie en meldt dit (na overleg met een collega-SEH-arts en met Veilig Thuis) bij Veilig Thuis. Daarna spreekt de SEH-arts het meisje en haar moeder. Vader en moeder zijn gescheiden en hebben beiden ouderlijk gezag.

Klager, de vader van een jongen die patiënt was bij de huisarts, kreeg in 2020 het ouderlijk gezag toegekend na een juridische strijd met zijn ex-partner. Op enig moment heeft de huisarts een melding bij Veilig Thuis gedaan. Volgens de huisarts zat de jongen klem tussen zijn vader en moeder vanwege een langdurige vechtscheiding.

Kennelijk ongegronde klacht tegen een huisarts. Een patiënt (klager) verwijt de huisarts (onder meer) dat zij hem niet heeft doorverwezen voor een third opinion. Bij klager is door een mdl-arts (na verwijzing door de huisarts) de diagnose ‘prikkelbaredarmsyndroom’ gesteld. Na second opinion door een tweede mdl-arts is die diagnose bevestigd. Klager vroeg de huisarts een third opinion bij een andere mdl-arts, wat de huisarts weigerde omdat zij dit niet nodig vond.

Verweerder is als verzekeringsarts bij het UWV betrokken geweest bij het ­opstellen van een deskundigenoordeel over de mogelijke re-integratie van klager bij zijn toenmalige werkgever. De verzekeringsarts heeft klager eenmaal thuis bezocht en erna nog enkele pogingen gedaan klager (onaangekondigd) thuis te bezoeken.

Klager heeft op een aanvraagformulier voor een rechtsbijstandsverzekering een vraag onjuist beantwoord, waarop de verzekeraar overwoog hem de verzekering te weigeren. Klager stelde dat zijn fysieke en psychische toestand de oorzaak was van zijn onjuiste antwoord, waarna de verzekeraar een arts, zijn medisch adviseur, inschakelde. Die concludeerde dat er geen medische redenen waren die klagers vermogen om de vragen te begrijpen zouden beïnvloeden.

Klacht over arts in opleiding tot chirurg, die klaagster op de poli heeft gezien, nadat zij tweemaal (de vorige dag en ’s nachts) op de SEH was geweest wegens buikklachten. Er is eveneens een tuchtklacht ingediend tegen de supervisor, maar deze is ongegrond. De chirurg mocht ­aan­­nemen dat de ervaren aios bekwaam en bevoegd was tot het verrichten van gedegen onderzoek. De klacht tegen de aios betreft het niet nakomen van de zorgplicht en het missen van de juiste diagnose.

Klaagster, de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ), heeft onderzoek gedaan naar de huisarts vanwege meldingen van seksueel grensoverschrijdend gedrag door de huisarts jegens patiënten. Volgens de IGJ heeft de huisarts ernstig in strijd gehandeld met hetgeen van hem mag worden verwacht ten aanzien van de aan zijn zorg toevertrouwde patiënten, omdat hij seksueel grensoverschrijdend heeft gehandeld jegens meerdere patiënten tijdens de behandelrelatie.

Klager heeft een klacht tegen de arts ingediend namens zijn overleden echt­genote. Zij had terminale kanker en wenste euthanasie als het lijden te groot zou worden. De waarnemend arts, voorheen huisarts van patiënte, wilde de euthanasie als waarnemer niet uitvoeren.

Klaagster heeft zich ziek gemeld bij haar werkgever. In de daaropvolgende maanden had ze consulten met verweerder (bedrijfsarts) via videodriegesprekken, waar haar leidinggevende ook bij was.

De huisarts heeft de dochter van klager vanaf haar geboorte in 2012 behandeld. Klager en de moeder van dochter zijn gescheiden. Klager verwijt de huisarts dat zij bij de behandeling onzorgvuldig heeft gehandeld.

Verweerster is cosmetisch arts. Zij heeft bij klaagster een wenkbrauwlift met botox toegepast en rimpels in haar bovenlip behandeld met filler. Klaagster kreeg vervolgens een opgezette bovenlip, waarna de arts enkele malen (zonder succes) met injecties heeft geprobeerd de filler op te lossen. Klaagster verwijt de arts dat zij haar in de steek heeft gelaten, weinig empathie heeft getoond en haar heeft uitgemaakt voor leugenaar.

Deze huisarts verwees een patiënt (de echtgenoot van klaagster en de vader van de partner van de huisarts) naar de neuroloog, terwijl zij niet de huisarts van die patiënt is. Klaagster verwijt de huisarts onder meer dat zij misbruik maakte van haar positie als arts bij haar contacten met het ziekenhuis.

De echtgenoot van klaagster is opgenomen in een hospice waar de huisarts de medische zorg verleende. De echtgenoot is, na palliatieve sedatie, een maand later overleden. Klaagster verwijt de huisarts dat zij onvoldoende informatie heeft gegeven over de palliatieve sedatie bij haar echtgenoot en onzorgvuldig heeft gecommuniceerd.

Deels gegronde klacht tegen psychiater. Op verzoek van Veilig Thuis heeft de psychiater een verklaring over zijn patiënte (klaagster) gegeven. Klaagster verwijt de psychiater onder meer dat hij daarmee zijn beroepsgeheim heeft geschonden. Het regionaal tuchtcollege oordeelt dat de psychiater zonder haar toestemming informatie – in dit geval van vermoeden van kinder­mishandeling door klaagster – aan Veilig Thuis mocht verstrekken.

Deels gegronde klacht tegen psychiater. Op verzoek van Veilig Thuis heeft de psychiater een verklaring over zijn patiënte (klaagster) gegeven. Klaagster verwijt de psychiater onder meer dat hij daarmee zijn beroepsgeheim heeft geschonden. Het regionaal tuchtcollege oordeelt dat de psychiater zonder haar toestemming informatie – in dit geval van vermoeden van kinder­mishandeling door klaagster – aan Veilig Thuis mocht verstrekken.

De ouders van een in 2019 door suïcide overleden (jongvolwassen) patiënt dienen een klacht in tegen een psychiater, die de patiënt in 2017 enkele maanden heeft behandeld. De patiënt leed aan suïcidale klachten, waarvoor de psychiater medicatie voorschreef.

Klager is betrokken geweest bij een ongeval waarbij zijn auto werd aangereden door een andere auto. Hij heeft bij de verzekeraar van de tegenpartij van dit ongeval een claim ingediend voor de lichamelijke (whiplash)klachten die hij daarna had en die volgens hem een gevolg van het ongeval waren.

De klacht heeft betrekking op de zorg die de huisarts aan klager heeft verleend toen deze zich meldde met lagerugpijnklachten. De huisarts heeft vragen gesteld over zijn klachten, maar geen lichamelijk onderzoek gedaan. Klager is daarna nog twee keer terug geweest in de huisartsenpraktijk en heeft toen zwaardere pijnmedicatie gekregen. Vervolgens is er geen contact meer geweest en is klager op zijn initiatief geopereerd aan een hernia.

Bij klager is vastgesteld dat hij een agressieve vorm van nierkanker heeft. Zowel de vaste huisarts als de waarnemend huisarts heeft klager tijdens meerdere consulten gezien. Klager dient tegen beide huisartsen een klacht in. Klager verwijt hun dat zij hem niet eerder hebben ingestuurd voor een scan, terwijl bij eerder bloedonderzoek al hoge ontstekingswaarden zijn gemeten en hij vaker met klachten is langsgekomen.

Bij klaagster (88) is 21 jaar geleden borstkanker vastgesteld, waarna een borstsparende operatie heeft plaatsgevonden. Eind 2022 zijn plekjes op haar borst ontstaan.