Volkert van der G.
Plaats een reactieValt zelfdoding onder het zelfbeschikkingsrecht, en ook bij Volkert? Ben Crul vindt van wel en noemt argumenten vóór dit standpunt
Omdat hij enkele cruciale argumenten tegen dat standpunt negeert, is dat onvoldoende. Je mag iemand die in een bepaalde context niet toerekeningsvatbaar is - bijvoorbeeld door wanhoop of woede - in die context geen handelingsbevoegdheid geven. Voor een behandeling is dan een informed consent niet vereist. Je mag ook niet toestaan dat iemand zich door zelfdoding onttrekt aan belangrijke verplichtingen, of anderen of de gemeenschap schaadt. (Zoals de gemeenschap beroven van een waardevolle medeburger, i.c. hijzelf?)
En de dokter? Heeft die niet de plicht gedwongen opname te regelen voor iemand die een gevaar vormt voor zichzelf? De overheid en de dokter moeten een arrestant die zichzelf wil doden optimaal tegen zichzelf beschermen. Sluit dat dwangvoeding uit? Maar is dit geredeneer niet een brug te ver? Ze moeten hem vóór alles de nodige goede hulp geven om hem van die doodswens af te brengen. Psychiatrisch, agogisch en spiritueel. Ik denk ook juridisch. Het kan nodig zijn hem te helpen bij het afdwingen van het stoppen van alle overbodige videobewaking. Als de hulpverleners dat nalaten, kunnen zij bij een geslaagde suïcidepoging aansprakelijk worden gesteld. (Voor smartengeld en onderhoud van eventuele kinderen.) Het zelfbeschikkingsrecht heeft duidelijk zijn grenzen. De zorgopdracht gaat daaraan vooraf en gaat daar bovenuit.
Volkert mag wel voor de dood kiezen. Maar dokters mogen het beslist niet laten gebeuren.
Venlo, september 2002
A.J. Postmes, oud-politiearts
- Er zijn nog geen reacties
