De duivel

Ze vertelt haar verhalen heel levendig; ik kan ze in mijn hoofd visualiseren. Na een tijdje geluisterd te hebben dringt het echter tot me door dat ze deze verhalen niet verzint; ze gelooft ze echt. Deze verhalen overkomen haar echt.

Vanaf het moment dat voor het eerst een nabij familielid van haar aan longkanker is overleden, is ze van de duivel bezeten. Het bestaan van de duivel is een verklaring die haar helpt om met het overlijden van haar familieleden om te gaan. Het raakt me om te zien dat mensen hun fantasie zo kunnen gebruiken. Ik kan me voorstellen dat ze voor alle opeenvolgende traumatische gebeurtenissen deze uitvlucht heeft gevonden. Dit is voor haar de enige manier om met de werkelijkheid om te gaan.

Ik heb goed naar haar verhaal geluisterd en weet nu óók waar de duivel woont en ik betrap me erop dat ik voortaan in die buurt een blokje omloop.