Chirurgisch materiaal

Met een grijns las ik het sarcastisch geschreven stukje waarin een aios chirurgie de werkdruk beschrijft (MC 43/2010: 2275). Als aios neurochirurgie ben ik niet onbekend met enige werkdruk, maar toch deel ik de beschrijving van mijn collega niet. De belangrijkste vraag die voor mij onbeantwoord blijft, is of alle genoemde activiteiten daadwerkelijk in de ochtend moeten worden afgerond.

Door een deel van de activiteiten te verschuiven naar later op de dag, al dan niet na ‘kantoortijden’, kan er veel rust ontstaan in de planning. Het genoemde ‘snauwen’ is in mijn ogen geen karaktertrek van het ‘chirurgisch materiaal van de toekomst’. En onze generatie zal bepalen hoe dat ‘materiaal’ eruitziet. Ik kan alleen uit persoonlijk ervaring spreken als ik zeg liever om 19 uur fluitend naar buiten te lopen, dan om 18 uur vervuld van stress. Ik gun het mijn collega eveneens een toekomstbestendige balans te vinden, met behoud van zijn gevoel voor humor!

Maastricht, november 2010

P.L. Kubben, aios neurochirurgie