Dubbel genaaid

Mijn Aziatische patiënte is een schuchtere kleine dame van begin 30. Tijdens de intake spreekt ze zacht en met afgewogen woorden. Haar lijst met klachten en onderzoeken is lang en ik probeer een duidelijker beeld te krijgen over haar medische verleden.

Dit is een hele internationale lijst, aangezien mevrouw in flink wat landen heeft gewoond en gewerkt.

Voor haar bevalling een jaar geleden, besloot ze echter tijdelijk terug te gaan naar haar thuisland, wat meer vertrouwd voelt vanwege de taal en communicatie. Bovendien woont haar familie daar voor de nodige zorg en ondersteuning.

Sinds de bevalling ontstaan er echter diverse klachten en complicaties. Als ik hierop doorvraag wordt mevrouw boos en verdrietig te gelijk.‘Weet u dokter, mijn man en ik vrijen niet meer met elkaar. Het is veel te pijnlijk en ik word al bang als hij intiem wil zijn. En weet u hoe dit komt?’ Haar ogen schieten vuur. ‘Direct na de bevalling heeft de gynaecoloog mij gehecht. Terwijl ik nog half verdoofd ben door de anesthesie zegt hij “geen zorgen mevrouw, alles komt goed, ik ga alleen nog uw echtgenoot blij maken” en geeft me een knipoog. Op dat moment had ik geen idee wat dit betekende en mijn gedachten zaten bij mijn eerstgeborene en de verwerking van deze emotionele gebeurtenis.

Pas dagen later realiseerde ik me wat hij nou eigenlijk bedoelde. Hij had een zogenaamde “husband stitch” gezet, waarbij het perineum dusdanig strak wordt getrokken dat de vulva-opening zeer nauw wordt gemaakt. Dit doen ze om de seksuele beleving van de man te vergroten.’

Ze zucht. ‘Ik was heel erg boos, maar in onze cultuur is het niet gewoon om als vrouw hierover te ageren. Bovendien claimt mijn man van niks te weten, en zegt hij dat de gynaecoloog dit op eigen initiatief heeft gedaan. Enige weken na de bevalling toen mijn man en ik intiem wilden zijn, merkte ik hoe verschrikkelijk nauw ik was gehecht. Het doet ontzettend veel pijn, ik bloed en ben nu bang voor elke aanraking. Wat kan ik nu nog doen?’

Bij inspectie zie ik inderdaad dat er een nauwe vulva-opening zichtbaar is, die nauwelijks voor één vinger toegankelijk is, met veel littekenweefsel. Chirurgische correctie is wel mogelijk, maar kan nieuwe complicaties opleveren en de uitkomst is niet volledig te voorspellen. Er zijn wel minder invasieve aanpassingen mogelijk zoals het oprekken met gebruik van pelottes, maar die worden hier in de Verenigde Arabische Emiraten gezien als seksspeeltjes en zijn derhalve niet legaal verkrijgbaar. Daarnaast zal zij waarschijnlijk ook nog counseling of therapie nodig hebben gelet op de psychische impact.

Wat me danig frustreert is dat het nog steeds kan gebeuren dat er een ingreep wordt gedaan zonder mevrouw zelf te consulteren, laat staan toestemming te vragen.

Een ingreep met als enige doel om haar man te plezieren leidde uiteindelijk tot groot ongemak en angst. Juist op seksueel gebied is nu zelfs het tegenovergestelde bewerkstelligd.