Willekeur en leeftijdsdiscriminatie
Plaats een reactieIn het artikel Willekeur en leeftijdsdiscriminatie van Kenter
) worden als belangrijke zaken bij de rijvaardigheidskeuring visus, gehoor en een aantal somatische ziektebeelden genoemd. De vangkans zou klein zijn. Kenter oppert dat bij een keuring belangrijke symptomen niet worden gesignaleerd en dat de gegevens die door de kandidaat worden verstrekt nauwelijks worden geverifieerd, aangezien de keurend arts meestal geen directe toegang heeft tot het medisch dossier.
Belangrijker is mogelijk dat de keurend arts ook niet de beschikking heeft over een heteroanamnese. Dit speelt vooral een rol bij de in het artikel niet zo duidelijk genoemde kans op de aanwezigheid van cognitieve stoornissen. Epidemiologisch gezien neemt de kans hierop immers toe met het stijgen van de leeftijd. Een schrijnend voorbeeld is een patiënt met beginnende dementie van het Alzheimertype, die hierdoor een auto-ongeval veroorzaakte waarbij hij zelf ernstig gewond raakte en zijn partner overleed. Op de geheugenpolikliniek zien wij regelmatig mensen met cognitieve stoornissen die autorijden twijfelachtig of zelfs onverantwoord maken, en soms zijn deze mensen nog kort tevoren (tot onbegrip en soms wanhoop van partner of familie) toch goedgekeurd. Kenter stelt terecht dat een betere procedure noodzakelijk is.
Dit zal niet alle problemen kunnen oplossen, omdat uit Zweeds onderzoek blijkt dat zelfs neuropsychologisch onderzoek door een in dit opzicht zeer ervaren psycholoog in (slechts) 65 procent van de gevallen correct voorspelt dat de betrokkene zal slagen voor de rijvaardigheidstest. Bij een betere procedure voor rijvaardigheidskeuringen is dus zeker aandacht voor de aanwezigheid van eventuele cognitieve stoornissen noodzakelijk.
Ook wij beoordelen op onze geheugenpolikliniek met het oog op de rijvaardigheid van cliënten naast geheugen en begrip, expliciet onder meer functies als planning, (verdeelde) aandacht, gevoeligheid voor interferentie, reactie-
tijd, ruimtelijk oriëntatievermogen, visuoconstructieve vaardigheden en het kunnen duiden van signalen. Dit kan leiden tot een advies tot stoppen met autorijden of het verrichten van een rijvaardigheidstest, al dan niet via een tussentijdse eigen melding aan het CBR.
Doetinchem, oktober 2002
C.J.M. Schölzel-Dorenbos, klinisch geriater, Geheugenpolikliniek Slingeland Ziekenhuis
- Er zijn nog geen reacties
