De maatschap
Plaats een reactieAl jaren functioneren de meeste medisch specialisten in maatschapverband. Alle maten zijn gelijk, het werk wordt verdeeld en de omzet minus kosten wordt als praktijkwinst aan de maten uitgekeerd. Maar het aantal taken neemt toe en de maatschappen worden gestaag groter. Veel maatschappen werken op verscheidene locaties en dat maakt de werk- en dienstroosters complex. Afvaardigingen naar (kern)staf- en stafmaatschapvergaderingen en tal van ziekenhuiscommissies moeten worden geregeld. Brieven moeten beantwoord, businessplannen opgesteld en budgetten bewaakt. Maatschapvergaderingen zijn alleen nog mogelijk aan de hand van agendas, notulen en afsprakenlijstjes. En dat komt allemaal bovenop het uitvoerende werk als medisch specialist. Dat doet een toenemend beroep op de vrije tijd.
Maar de ene maat voelt zich meer tot deze taken geroepen dan de ander en we zijn er ook niet allemaal even geschikt voor. Rouleren is geen bevredigende oplossing. Traditiegetrouw deden veel specialisten vlak voor hun pensioen al geen diensten meer. Maar daarbij komt nu dat sommigen liever in deeltijd werken of de voorkeur geven aan een dienstverband. Zo kan de een s avonds met een gerust hart de deur achter zich dichttrekken, terwijl de ander nog een jaarverslag moet schrijven.
Een dienstverband voor alle medisch specialisten lost niets op. Het werk moet toch door ons worden gedaan. En met de toenemende ondernemingsrisicos voor de ziekenhuizen en hun appèl op het ondernemerschap van medisch specialisten lijkt de animo daarvoor bij ziekenhuizen flink af te nemen. Het egalitaire maatschapbegrip staat onder druk. Ik voorspel de opkomst van maatschappen met junior en senior partners, beherende maten en na de hidha ook de sidas: specialist in dienst van een andere specialist.
Floris Sanders, de radioloog
- Er zijn nog geen reacties