Baringspijn is er niet voor niets (3)
1 reactieHet artikel over de functie van baringspijn (MC 36/2010: 1734) pleit terecht tegen het medicaliseren van zwangerschap en baring en voor het op een verstandige manier accepteren van ongemakken en baringspijn. Het is helaas nog maar een begin. Belangrijke aspecten moeten nog belicht worden.
Zo mis ik – en dat geldt voor veel (para)medische artikelen – een verwijzing naar het gezegde van Socrates: ik weet dat ik niets weet. We kunnen ongewild grote fouten maken. Dat heeft schadelijke gevolgen voor onszelf en onze cliënten. Het is een manco in onze opleidingen dat we niet leren daartegen systematisch preventie te plegen.
Verder mis ik node een schets van de belangrijkste oorzaak van pijn bij de baring. Want daarmee kunnen nut en wenselijkheid ervan plausibel gemaakt worden. Het baringskanaal moet namelijk geleidelijk worden opgerekt. Te hard persen kan schade veroorzaken en door pijn voorkomen worden. Aan deze zinvolheid kunnen rust en acceptatie ontleend worden en dat bewerkt mijns inziens mitigatie van de pijn. Het voorkomt ook toepassing van medicatie met schadelijke bijwerking.
Wie meent te moeten ingrijpen in dit proces moet van zeer goede huize zijn. Was het Kloosterman niet die zei dat tijdens de Eerste Wereldoorlog de perinatale sterfte laag was omdat veel artsen in militaire dienst waren en dus niet voorbarig konden ingrijpen?
Venlo, september 2010
A.J.(Ton) Postmes, oud-jeugdarts
- Meer brieven
Dr R. Karemaker, psychiater i.o
, UTRECHT
Mist u niet iets belangrijks in uw academische opsomming cq kennis? Namelijk dat angst voor pijn een niet vorderende ontsluiting in de hand werkt, die op zijn beurt weer vaak leidt tot kunstverlossingen? Dit wordt algemeen, en in ieder geval al sinds... begin jaren negentig, door de gynaecologen aan studenten gedoceerd - en sindsdien heeft deze boerenwijsheid door wetenschappelijke onderbouwing alleen maar in kracht gewonnen. Daarnaast komt uw stukje nogal badinerend over op deze moeder van nu, die van de generatie is dat zijzelf graag deel uitmaakt van het beslisproces rond haar gezondheid. Dat zelfbeschikking voor een patiënt in kwestie uiteindelijk positief uitpakt voor de 'outcome' is niet alleen op gynaecologisch gebied algemeen bekend en onderbouwd.