Anoniem op de SOA-poli

De superviserende dermatoloog van deze ochtend op de poli wil ons graag de nodige leermomenten bijbrengen. Te pas en te onpas worden de vier co-assistenten en vijf arts-assistenten bij hun patiënt weggeroepen om iets bijzonders te komen bekijken.

Zo ook op deze poli Seksueel Overdraagbare Aandoeningen (SOA-poli), waar patiënten zich anoniem kunnen laten testen.

Met negen witte jassen staan we in de gang. Terwijl de hele wachtkamer meeluistert, brult de dermatoloog door de gang dat niet iedereen die bij de SOA-poli komt ook daadwerkelijk een SOA onder de leden heeft. Dan gaat de stoet lerende dokters de polikamer binnen.

De mannelijke patiënt wordt vriendelijk verzocht zijn onderbroek uit te trekken en op de behandelbank plaats te nemen. Lacherig zegt de patiënt dat hij nog nooit zoveel interesse heeft meegemaakt voor dit specifieke onderdeel, waarop de supervisor zegt dat wij pas de eerste van de vier groepen zijn.

Er wordt nog even bijgelicht met een felle spot: we moeten het allemaal goed kunnen zien. Volgens de dermatoloog is het eigenlijk het best dat we alle negen ook even voelen aan de penis, waarop de co-assistenten maar even allemaal een stap achteruit doen. Dit wil je zelf toch ook niet meemaken.

De patiënt heeft een extreem zeldzame goedaardige afwijking aan zijn penis en mag zich weer aankleden. En masse verwijderen wij ons weer uit het kleine hokje, waar het nu zeer warm is geworden. Buiten is de wachtkamer leeg ...

Ik zou ook niet meer geloven dat ik hier zo anoniem was.

Status Co, de co-assistent