Ezra

Ezra, nu in de bioscoop. De trailer vindt u onder dit artikel.

Soms is het verhaal áchter een film interessanter dan de film zelf. Dat gaat op voor de film Ezra, een ‘dramady’ van Tony Goldwyn met zowel geestige als dramatische elementen. Kern van de film is de liefdevolle vader-zoonrelatie tussen de 11-jarige Ezra, een jongen met autisme, en zijn vader Max, een stand-upcomedian in hartje New York.

Max (Bobby Cannavale) vertelt in kleine zaaltjes over zijn scheiding, over zijn vader (Robert De Niro) en over zijn zoon, die een vorm van autisme heeft die hyperlexie heet. Max en zijn ex zitten niet op één lijn over de opvoeding van Ezra, en over bijkomende vragen. Moet hij naar speciaal onderwijs, zou medicatie een goed idee zijn? Nee, zegt Max ferm – om niet te zeggen radicaal. Zonder het verhaal weg te geven: zowel vader als zoon vertoont maatschappelijk gezien onaangepast gedrag.

Nu het verhaal áchter deze film: dat blijkt in feite het verhaal van scenarioschrijver Tony Spiridakis, althans deels. Het is de moeite waard om ná het bekijken van deze film diens TED-talk aan te klikken. Ook bijzonder is dat Ezra gespeeld wordt door William Fitzgerald, die eveneens een vorm van autisme heeft – een bewuste keuze van de makers. Als film hangt Ezra wat los in de scharnieren; mooi is de onderliggende boodschap: wie is hier nu ‘normaal’?