Van bijstand naar fundraising

U heeft er één of kent het fenomeen wel: een stichting tot bijstand, een steunstichting of een stichting vrienden van… Veel zorgorganisaties hebben vanuit het verleden zo’n stichting waar via nonnen of andere betrokken charitatieve organisaties geld en nalatenschap zijn ingezameld voor een zorginstelling.

De inzamelingsvorm is nu veranderd, moderner geworden. Patiëntverenigingen zoals Pink Ribbon hebben wellicht daarbij de toon gezet en voeren openlijk glossy en glamourachtige campagnes voor hun goede doel. Gevolgd door notarissen – ‘schenk uw nalatenschap aan een goed doel’ – en zorginstellingen die via een loterij geld inzamelen om mooie nieuwe voorzieningen te bouwen.

Dus toen ik afgelopen week samen met mijn kinderartsen en clustermanager vertegenwoordigers van een schenkende stichting ontving om hen te laten zien wat we met hun donatie voor onze kinderen hebben kunnen doen, en we allen aan een sober glaasje wijn en enkele lekkere hapjes zaten (niet super glamourachtig maar zeker intiem en oprecht), bedachten we dat we nu echt de omslag zouden moeten maken van af en toe een schenking naar professionele fundraising.

Tikje Amerikaans wellicht, maar het versterkt vaak het gevoel van eigenaarschap bij inwoners uit de directe regio van een instelling: ‘het ziekenhuis is van ons allemaal’. Natuurlijk is het zoeken naar een gepaste manier, zonder goedkoop te worden.

Aan de hand van de praktijk kunnen we echter best wat verder gaan dan we misschien denken. Want waar anno 2009 het woord ‘bijstand’ de associatie ‘afhankelijkheid van de goodwill van anderen’ oproept, geldt voor ‘fundraising’ de connotatie ‘op een ludieke manier extraatjes mogelijk maken’. En daar is niets mis mee.

Claudia Zuiderwijk, ziekenhuisbestuurder