Meekijken in het dossier

Omdat mijn hoogbejaarde ouders ernstig ziek zijn en mijn zus MS heeft, bezoek ik frequent ziekenhuizen. Vorige week zaten we bij de instrumentmaker in het Orbis ziekenhuis (Sittard-Geleen). Daar wordt niet meer met papieren gewerkt; alles gaat elektronisch. Ik informeerde langs mijn neus weg bij de instrumentmaker of hij BIG-geregistreerd was. Dit bleek niet het geval. Maar hij vertelde dat hij een eed had afgelegd die verplicht tot geheimhouding. Hij zou binnenkort een code ontvangen waarmee hij het neurologisch en het revalidatiedossier van zijn MS-patiënten kon inzien.

In zijn bedrijf werken acht medewerkers. Van hen krijgen er vier toegang tot de EPD’s van het Orbis. Over hun schouders kijken natuurlijk ook ondersteunende medewerkers (uitvoerders en administratie) mee. Uw veelvoud wordt in no time gescoord!

Omgekeerd valt het voor patiënten niet mee om mee te kijken. In het Orbis is het vanaf de toegewezen plaats achter het bureau onmogelijk om iets op het scherm te ontwaren. Desgevraagd laat een specialist je een scherm zien maar voordat je weet welk scherm nu precies aan de orde is, is hij met zijn betoog alweer veel verder. Natuurlijk heb je recht op inzage en kopieën.

In het Orbis moet je je hiervoor wenden tot de afdeling Medische Administratie. Uit ervaring weet ik dat je daar precies moet melden wat je wilt zien of waar je een kopie van wilt hebben. Hiervoor moet je een overzicht van het dossier hebben. Ik heb geen notie van hoe het EPD in het Orbis is opgebouwd, dus deze vraag is moeilijk te beantwoorden.

Vervolgens moet je, zo leert de praktijk, circa drie weken geduld hebben alvorens je bij het loket van de afdeling een kopie kunt afhalen. Dan ben je doorgaans met je medische behandeling alweer een fase verder.

Overigens ben ikzelf wel BIG-geregistreerd. Misschien moet ik voor mezelf een code aanvragen bij het Orbis.

Sint Odiliënberg, mei 2009

Conny Bellemakers, consultant voor emancipatie en empowerment van mensen met een handicap of chronische ziekte