Bewegen tegen chronische vermoeidheid
Plaats een reactieGeleidelijk aan meer bewegen en uitleg krijgen over de ziekte resulteert in een substantiële verbetering in de behandeling van het chronisch-vermoeidheidssyndroom. Dat schrijven onderzoekers uit Manchester in British Medical Journal van 17 februari.
De wetenschappers verdeelden 148 patiënten over drie interventiegroepen en een controlegroep. Patiënten uit de controlegroep kregen de standaardbehandeling: een medische beoordeling en een folder waarin ze worden aangemoedigd tot bewegen en positief denken.
De overige patiënten waren verdeeld over een minimum-interventiegroep, een telefonische interventiegroep en een maximum-interventiegroep. Alle groepen kregen een medische beoordeling. Patiënten uit de minimum-interventiegroep hadden twee keer een persoonlijk gesprek van totaal drie uur waarin de symptomen van de ziekte werden verklaard en het bewegingsprogramma werd opgesteld. Met de patiënten uit de telefonische interventiegroep werd vaker contact gezocht, zij het telefonisch. De patiënten uit de maximum-interventiegroep hadden zeven uur face-to-face gesprekken verdeeld over drie maanden. Tijdens de gesprekken van de telefonische en de maximum-interventiegroep werden de patiënten ook aangemoedigd volgens een schema te bewegen.
Over het algemeen was de successcore van de interventiegroepen hoger dan die van de controlegroep. Tussen patiënten uit de interventiegroepen waren geen significante verschillen. Verder klaagde 32 procent van de deelnemers na een jaar nog over vermoeidheid hoewel ze een substantiële verbetering in hun fysieke conditie bemerkten.
De onderzoekers kwamen tot de conclusie dat de benadering van patiënten via de interventiegroepen even effectief is als de cognitieve gedragstherapie. Tegen deze vorm van therapie bestaat echter doorgaans weerstand van de patiënten omdat ze moeilijk kunnen accepteren dat er een psychologische oorzaak aan de ziekte ten grondslag zou kunnen liggen. Een overtuigende medische verklaring van de ziekte is tot op heden niet gevonden.
Volgens de onderzoekers zijn met hun methode minder sessies nodig dan bij cognitieve gedragstherapie en kunnen de sessies worden gedaan door een arts die niet extra in psychologische therapie is getraind. ILS
- Er zijn nog geen reacties
