Opgeruimd staat netjes

Een patiënte komt bij de huisarts voor het verwijderen van twee moedervlekken op haar rug. De eerste wordt vakkundig weggesneden door de huisarts, waarna ik mijn chirurgische kunsten mag vertonen bij nummer twee.

Het is al een tijdje geleden dat ik heb gesneden en gehecht, dus met licht trillende handjes ga ik aan de slag. Enkele minuten later maak ik de laatste knoop van de hechting en kan de pleister op de wond worden geplakt. Terwijl de huisarts nog wat smalltalk heeft met de patiënt, besluit ik alles alvast op te ruimen. Er is immers nog meer te doen vandaag, dus zodoende kunnen we hierna snel weer doorgaan met het spreekuur.

Vlak voordat we de patiënt uitzwaaien, kijkt de huisarts ietwat verschrikt naar mij en vervolgens naar de prullenbak. Ik besef dat ik in mijn opruimwoede ook de weggesneden plekjes, die we zouden opsturen voor pathologisch onderzoek, klakkeloos in de afvalbak heb gegooid. Zodra de patiënte de kamer verlaat, duik ik de afvalbak in en na enkele seconden graven, houd ik triomfantelijk het gaasje met de weggesneden plekjes de lucht in. Voortaan denk ik wel twee keer na voordat ik mijn opruimdrang de vrije loop laat.