Huisartsgeneeskunde is ook een specialisme!

Om mij heen hoor ik vaak de uitspraak ‘ik twijfel of ik huisarts wil worden of specialist’. Dit beperkt zich niet alleen tot studenten, ook podcasts en artikelen gebruiken de pakkende uitspraak ‘huisarts of specialist’. Alhoewel ik snap wat ermee bedoeld wordt, roept het bij mij ook vragen op. Want… de huisarts is toch óók specialist?

Laten we even naar de omschrijving van de opleiding kijken. De KNMG schrijft in de profielschets van de huisartsenopleiding: ‘huisartsgeneeskunde is het specialisme dat zich kenmerkt door een generalistische aanpak en visie op de huisartsenzorg’. Ook startalsarts.nl schrijft ‘de huisarts is een geneeskundig specialist.’ Ook huisartsen-in-opleiding worden aangeduid als aios, oftewel: arts in opleiding tot, jawel, specialist. Waarom houden we dan de scheiding huisarts en specialist aan?

Nu snap ik dat het handiger is, zeker voor de patiënt voor wie alle verschillende behandelaren en specialismes verwarrend kunnen zijn. En, gemakshalve even aangenomen dat er geen twijfel is tussen de huisartsgeneeskunde en álle andere specialismes, is het voor de geneeskundestudent korter om te spreken van ‘huisarts of specialist’ in plaats van ‘ik twijfel of ik huisarts wil worden of dat ik in het ziekenhuis wil werken’.

In tijden waarin veel huisartsen nodig zijn lijkt mij dat we in ieder geval de huisartsgeneeskunde de waarde kunnen toedichten die het verdient. De huisarts is een medisch specialist. Wellicht niet dé specialist in een bepaalde aandoening, maar met expertise op het gebied van generalisme, het selecteren van zieke patiënten en psychosociale context.

‘Dit moet u even overleggen met uw specialist huisartsgeneeskunde’ gaat voor veel verwarring zorgen, dus laten we niet alle huisartsen specialisten noemen. Maar laten we als geneeskundestudent wel zeggen ‘huisartsgeneeskunde of een ander specialisme in het ziekenhuis’. Of ‘ik twijfel tussen huisarts of een andere specialisatie’. Wellicht zorgt het ook voor minder verwarring bij patiënten, met de welbekende uitspraak: ‘Oh, dan ben je huisarts na het afronden van de studie!’ Het hoeft maar één woord extra te zijn.